Το Τέλος του (Brody) Homeland

Τα παρακάτω σχόλια αναφέρονται στην τρίτη σεζόν της σειράς Homeland και περιέχουν spoilers

Η τρίτη σεζόν του Homeland, της τηλεοπτικής σειράς του καλωδιακού καναλιού Showtime που ολοκληρώθηκε προχθές, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως μια σειρά που ξεκινά με τις καλύτερες προϋποθέσεις, χάνει το δρόμο της, όταν αποκλειστικός στόχος των σεναριογράφων της γίνεται να βγάλουν λίγα περισσότερα χρήματα, εκμεταλλευόμενοι την αρχική επιτυχία. Μια σειρά που θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε μία ή έστω σε δύο σεζόν ετοιμάζεται για την τέταρτη… και μάλιστα χωρίς το βασικό πρωταγωνιστή της.

Η λογική της στυμμένης λεμονόκουπας

…Γιατί ο βασικός πρωταγωνιστής της σειράς -θέλουμε δε θέλουμε- ήταν ο Nicholas Brody (Damian Lewis), από την αρχή ως το τέλος. Ακόμα και στο πρώτο μισό της τρίτης σεζόν, όπου οι σεναριογράφοι τον είχαν εξαφανίσει, η απουσία του και η επικείμενη επανεμφάνιση του αποτελούσε το μοναδικό λόγο για να συνεχίσει να βλέπει κανείς τη σειρά. Ο χαρακτήρας του Brody, πολύ πιο ενδιαφέρων και πολυδιάστατος από τους άλλους δυο βασικούς χαρακτήρες, της Carrie Mathison (Claire Danes) και του Saul Berenson (Mandy Patinkin), ήταν αυτός που διαφοροποίησε το Homeland από άλλες αντίστοιχες σειρές. Γιατί το Homeland δεν ήταν ποτέ μια σειρά μόνο για τη CIA ή για τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται πάνω και κάτω από τα γραφεία των μυστικών υπηρεσιών. Δεν ήταν βέβαια η ιστορία της Carrie Mathison, μιας διπολικής προσωπικότητας που συνήθιζε να βασίζεται στο ένστικτο της πιο πολύ από τη λογική, ούτε του Saul Berenson ενός σκεπτόμενου διευθυντή με φιλοσοφικές και υπαρξιακές ανησυχίες. Αλλά αντίθετα ήταν η ιστορία του  Nicholas Brody, ενός μέσου Αμερικανού πεζοναύτη, που αφού έμεινε 8 χρόνια αιχμάλωτος, άλλαξε στρατόπεδο και βρέθηκε σε μια δίνη τεράστιων ηθικών και συναισθηματικών διλημμάτων εξαιτίας αυτής του της απόφασης. Το Homeland ήταν η ιστορία ενός ανθρώπου που αντιμετώπιζε την πολιτική με αδιαφορία και οι αποφάσεις του είχαν να κάνουν με τα προσωπικά του βιώματα και ανάγκες. Η αλληλεπίδραση του χαρακτήρα του με τους άλλους κεντρικούς χαρακτήρες και ιδιαίτερα της Carrie, ήταν η κινητήρια δύναμη της εξέλιξης της πλοκής. Το Homeland θα μπορούσε να έχει υπάρξει χωρίς την Carrie και τον Saul, όχι όμως χωρίς αυτόν. Ο θάνατος του βέβαια, δεν ήταν παράλογος ή μη αναμενόμενος -αν και διαφωνώ ριζικά στο χρόνο και τον τρόπο που ήρθε- εξάλλου ήταν μάλλον αναπόφευκτος στη ροή της ιστορίας. Ίσως να ήταν καλύτερα για τη σειρά και την αξιοπιστία της, αν είχε συμβεί νωρίτερα. Το παράλογο είναι ότι η σειρά θα συνεχιστεί χωρίς αυτόν. Όπως η CIA και ο Αμπού Ναζίρ τον χρησιμοποίησαν κατά το δοκούν και τον πέταξαν σαν μια στυμμένη λεμονόκουπα, την ίδια τύχη του επιφύλαξαν και οι σεναριογράφοι της σειράς (…), παρ’ ότι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ολοκληρώσουν την πορεία του χαρακτήρα του προς τη μετάνοια (;) και τη λύτρωση . Η συνέχιση της σειράς αποτελεί τουλάχιστον ασέβεια προς το χαρακτήρα του. Χωρίς τον Brody δεν υπάρχει Homeland. Το Homeland τελείωσε (γι’ αυτό άλλωστε και η χρήση του παρελθοντικού χρόνου στα γραφόμενα).

One of the reasons I was put in this earth, was for our paths to cross…

Λέει η Carrie στο Brody στην τελευταία τους συνάντηση… και όσο κι αν φαίνεται μελό ή υπερβολικό, έχει απόλυτο δίκιο… Το βασικό ατού του Homeland ήταν πάντα η εκπληκτική χημεία των δυο πρωταγωνιστών του, του Damian Lewis και της Claire Danes. Οι σκηνές που μοιράζονταν μαζί ήταν πάντα αυτές που απογείωναν τη σειρά και μας ανάγκαζαν να βάζουμε στην άκρη τις χιλιάδες σεναριακές τρύπες, τις εξωφρενικές ανατροπές και παλινωδίες, αλλά και τις άχρηστες υποπλοκές με χαρακτήρες που δεν ενδιέφεραν κανέναν, που ειδικά στον τρίτο κύκλο, ήταν ο κανόνας παρά μια μικρή παρεκτροπή. Η σχέση τους, χωρίς να μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως ερωτική, καθόρισε τους χαρακτήρες τους και τις πράξεις τους. Από ένα σημείο και μετά ότι κι αν έκανε ο Brody ήταν για την Carrie και αντίστροφα. Η Carrie δε θα είναι ποτέ η ίδια χωρίς το Brody, θα είναι μια εντελώς διαφορετική προσωπικότητα που πιθανώς δε θα μας ενδιαφέρει…

Προγραμματισμός…

Ο προγραμματισμός της τρίτης σεζόν και των επεισοδίων της ήταν πραγματικά πολύ κακός. Για τα πρώτα 7-8 επεισόδια η σειρά έδινε την εντύπωση ότι έπασχε από έλλειψη στόχων. Ίσως αυτό να οφείλεται στην απουσία μιας από τις βασικές σεναριογράφους, της Meredith Stiehm, που κλήθηκε εσπευσμένα να επιστρέψει προς το τέλος, αλλά βασικά θα το ξαναπώ κινδυνεύοντας να γίνω γραφικός, το πρόβλημα ήταν η απουσία του Brody από τη δράση. Η εισαγωγή ανούσιων ως γελοίων υποπλοκών, όπως το ερωτικό ξύπνημα και η χειραφέτηση της Dana (…), η σχέση του Saul με τη γυναίκα του (ο Θεός να την κάνει…) και οι εξωσυζυγικές περιπέτειες της τελευταίας, η προσθήκη του χαρακτήρα της Fara που δεν δικαιολόγησε σχεδόν ποτέ την παρουσία της στη σειρά, η εμφάνιση του γραφικού ως κωμικού γερουσιαστή Lockhart και βέβαια πάνω απ’ όλα το τραγελαφικό σχέδιο των Saul και Carrie για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κακού της σεζόν Madjid Javadi, δεν προσέφεραν τίποτα, αντίθετα προκάλεσαν χασμουρητά και βαρεμάρα, για πρώτη φορά στα τρία χρόνια ζωής της σειράς. Ξαφνικά από το 8^ο επεισόδιο και μετά, όπου υπάρχει και το όποιο ζουμί της ιστορίας, η σειρά άρχισε να τρέχει κάνοντας άλματα στο χρόνο (...) και αφήνοντας στους χαρακτήρες αλλά και στο θεατή συναισθηματικά κενά, δύσκολα να καλυφθούν με 4-5 ατάκες.  Η εξπρές θεραπεία-απεξάρτηση του Brody, η παραμονή του στο Ιράν για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα  μέχρι να γίνει λαϊκός ήρωας εκεί, η πορεία του προς την όποια λύτρωση, πέρασαν με εξωφρενική ταχύτητα από την οθόνη μας, ενώ στο τέλος, το “Four months later” μετά το θάνατο του Brody, ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ερωτήματα σημαντικά δεν απαντήθηκαν ποτέ, οι βασικοί ήρωες εμφανίστηκαν σχεδόν ανεπηρέαστοι από το θάνατο του, ενώ η οικογένεια του που μονοπωλούσε τα πρώτα επεισόδια εξαφανίστηκε παντελώς. Πραγματικά τη  μοναδική στιγμή που ήθελε κανείς να δει τις αντιδράσεις της Dana και της Jessica, αυτές ήταν απούσες. Ο Alex Gansa, βασικός σεναριογράφος και παραγωγός της σειράς, δήλωσε χθες ότι η οικογένεια του Brody εκπλήρωσε το σκοπό της (να καθυστερήσει τη δράση για 5-6 επεισόδια και μετά να εξαφανιστεί;). Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε… η εντύπωση που δημιουργεί πάντως το δεύτερο μέρος της τρίτης σεζόν, παρ’ ότι ορισμένα από τα τελευταία επεισόδια είναι εξαιρετικά από άποψη σκηνοθεσίας και δημιουργίας σασπένς (το παλιό καλό Homeland), είναι ότι οι σεναριογράφοι προσπάθησαν να απεμπλακούν από το “βαρίδιο” Brody, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, για να προχωρήσουν παρακάτω (που ακριβώς;)…

Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες…

Και κάποια ρητορικά ερωτήματα και συμπεράσματα, που θα μείνουν προφανώς χωρίς απάντηση, απλά για να μην επιβεβαιωθεί το τραγούδι του Μηλιώκα… Και προσέξτε εδώ δε μιλάμε για το Lost, αλλά για μια υποτίθεται ρεαλιστική σειρά…

-Οκ, η Carrie με τον Saul είχαν προσχεδιάσει το κόλπο από την αρχή για να προσελκύσουν το Javadi. Και η σκηνή όπου η Carrie παρακολουθεί την κατάθεση του Saul μόνη στο σπίτι της και κλαίει γοερά τι ρόλο παίζει;

-Ο διευθυντής της CIA μπορεί άνετα να πάρει ένα αεροπλάνο, να πάει στο Καράκας σε μια υποβαθμισμένη φτωχογειτονιά και να συναντηθεί με κάποιους εμπόρους ναρκωτικών για να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση του Brody!!

-Η γυναίκα του διευθυντή της CIA έχει μια εξωσυζυγική σχέση αλλά κανείς δεν το γνωρίζει!! Επίσης το σπίτι του διευθυντή της CIA δεν παρακολουθείται: όποιος θέλει μπαίνει μέσα για να εγκαταστήσει μια συσκευή παρακολούθησης, χωρίς να αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα…

-Η Φάρα είναι μια αναλύτρια της CIA ιρανικής καταγωγής, αλλά επειδή έχει ψυχολογικά προβλήματα δεν πάει στη δουλειά της για μερικές μέρες. Δέχεται μια επίσκεψη λοιπόν από έναν ευγενέστατο κύριο ο οποίος την προτρέπει να επιστρέψει στη δουλειά της (… ).

-Αυτό το καρφί που αναφέρθηκε στον πρώτο κύκλο ποιος ήταν τελικά; Μάλλον οι σεναριογράφοι το ξέχασαν…

-Ποιος μετακίνησε το αυτοκίνητο του Brody στo τελευταίο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν παίζει να μάθουμε; Πολύ αργά πια…

-Αυτός ο καημένος ο Chris, μήπως τελικά είναι νόθος; Κατανοητή η αδυναμία του Brody στην κόρη του, αλλά…

-Ο Majid Javadi, υψηλά ιστάμενος στην ιεραρχία των μυστικών υπηρεσιών στο Ιράν, ταξιδεύει ινκόγνιτο στις ΗΠΑ, όπου διακινδυνεύοντας την αποστολή του, σκοτώνει την τέως γυναίκα του και τη νύφη του. Παρ’ ότι η CIA έχει πληροφορηθεί την άφιξη του (πάλι καλά) και ο Saul γνωρίζει το μίσος του για την τέως γυναίκα του, κανείς δεν ασχολείται με την προστασία της…

-Η (ανήλικη;) Dana που έφυγε από το σπίτι της συντετριμμένη για να συγκατοικήσει με μια φίλη της, αλλά τελικά κατέληξε να καθαρίζει δωμάτια σε ένα μοτέλ, βλέπει ξαφνικά μπροστά της τον πατέρα της, τον πιο καταζητούμενο άνθρωπο σε όλο τον κόσμο και αφού του δηλώνει ότι δε θέλει να τον ξαναδεί, εξαφανίζεται από τη σειρά, χωρίς καν να ειδοποιήσει τη μητέρα της για τη συνάντηση.

-Όταν η Carrie αποκαλύπτει στο Brody την εγκυμοσύνη της, του λέει “from our time at the lake”!!! Πόσο αργά περνά ο καιρός!...

-Ο Javadi προειδοποιεί το Saul για τις τραγικές συνέπειες που θα είχε η ταυτόχρονη σύλληψη του Brody και της Carrie. Παρ’ ότι αυτό ουσιαστικά συμβαίνει, ο υπεύθυνος της ομάδας που τους συλλαμβάνει αφήνει ελεύθερη την Carrie μπροστά στα μάτια των μελών του αποσπάσματος που συμμετέχει στην καταδίωξη, ενώ η Carrie του πιάνει και ψιλοκουβέντα, λέγοντας του να τηλεφωνήσει στο Javadi!!!

-Ο Javadi (που από ώρα σε ώρα θα ανεβεί στο νούμερο 2 ή 3 του ιρανικού καθεστώτος, ενώ στη μικρή του συμμετοχή στη σειρά έχει ξεπαστρέψει 3-4 άτομα με ποικίλους τρόπους), έχει κατά βάθος καλή καρδιά: συναντιέται μέσα στην Τεχεράνη με την Carrie, για να την καθησυχάσει και να την παρηγορήσει για την επικείμενη εκτέλεση του αγαπημένου της, ενώ της κάνει και μια εξπρές ψυχανάλυση στα όρθια!!

-Ο Brody που ως γνωστόν έχει ασπαστεί το Ισλάμ, σ’ όλο το τελευταίο επεισόδιο αναφωνεί τουλάχιστον 3 φορές “Jesus”… (θα μου πείτε τώρα αυτό σε ενόχλησε; Οκ..)

-Τέσσερις μήνες μετά, η σχέση της Carrie με το Lockhart, το νέο διευθυντή της CIA, είναι πλέον εξαιρετικές, παρ’ ότι ο τελευταίος ουσιαστικά παρέδωσε το Brody στους Ιρανούς. Ο ατίθασος χαρακτήρας της και το ρεσιτάλ ανυπακοής στους ανωτέρους της, ανταμείβεται με τη θέση της διευθύντριας του σταθμού της Ιστανμπούλ!!

Και φανταστείτε ότι μέσα σ’ αυτό τον καταιγισμό από σεναριακές τρύπες και παλινωδίες, αυτό που στιγματίστηκε εντονότατα από την αμερικανική κριτική, είναι ότι η Carrie καπνίζει ενώ είναι έγκυος!!

You are the smartest and the dumbest fucking series I've ever watched! 

Παραφράζοντας τα λεγόμενα του Saul Berenson από τους τίτλους της σειράς, αυτή είναι η τελική μου άποψη για το Homeland, που θα καταλάβει περίοπτη θέση στον κατάλογο των σειρών που αγαπάμε να μισούμε… Με μια από τις καλύτερες πρώτες σεζόν σειράς που έχουμε παρακολουθήσει ποτέ, δημιούργησε πολλές προσδοκίες, αλλά μετά την απάντηση του κρίσιμου ερωτήματος αν ο Brody είναι ή όχι διπλός πράκτορας, δεν βρήκε ένα αντίστοιχης σπουδαιότητας ερώτημα να θέσει στους θεατές της, ενώ εκτός αυτού, στην τελευταία σεζόν εγκατέλειψε τον κεντρικό της ήρωα στη μοίρα του. Η σειρά σαφώς θα έπρεπε να ολοκληρωθεί νωρίτερα, αλλά για μένα (και για πολλούς άλλους πιστεύω) ολοκληρώθηκε –έστω και τώρα- με τη σκηνή του θανάτου του Brody. Η συνέχιση της αποτελεί ένα μεγάλο ρίσκο για τους δημιουργούς της, αφού δεν πιστεύω ότι μπορεί να αποτινάξει ποτέ από πάνω της τη σκιά του Brody, χωρίς να γελοιοποιηθεί. Μια πιθανώς έξυπνη ιδέα πάντως, θα μπορούσε να είναι  να αλλάξει το όνομα της (…).