Lo Imposible

Τσουνάμι… Δακρύων

2012, Spain, 114 min
Ελληνικός Τίτλος: The Impossible

Σκηνοθεσία: Juan Antonio Bayona/Σενάριο: Sergio G.Sanchez/Παίζουν: Naomi Watts, Ewan McGregor, Tom Holland, Samuel Joslin, Oaklee Pendergast

Στις 26 Δεκεμβρίου του 2004 έγινε μια από της μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές της νεότερης ιστορίας, το τσουνάμι που σκότωσε πάνω από 250.000 άτομα στη Νότια Ασία, προκαλώντας και τεράστιο χάος στην περιοχή αυτή και τους επόμενους μήνες. Η ταινία του Ισπανού Juan Antonio Bayona (El Orfanato) ζωντανεύει μέσα από τις εικόνες της την πραγματική ιστορία της ισπανικής πενταμελούς οικογένειας Μπελόν, που χωρίστηκε κατά τη διάρκεια των τραγικών γεγονότων και μετά από ένα τρομακτικό αγώνα επιβίωσης κατάφερε να επανενωθεί λίγες μέρες αργότερα.

Η μεταφορά αληθινών ιστοριών στον κινηματογράφο, ειδικά όταν είναι αρκετά πρόσφατες, είναι γεγονός ότι συνήθως βάζει τροχοπέδη στη δημιουργική ευαισθησία ενός σκηνοθέτη, λόγω της έντονης συναισθηματικής φόρτισης. Παρόλα αυτά ο Bayona καταφέρνει από την αρχή να χτίσει μια ατμόσφαιρα θρίλερ και μας εντυπωσιάζει με την εκπληκτική κινηματογράφηση της σκηνής του τσουνάμι (ίσως μια από τις καλύτερες σκηνές καταστροφής στο σινεμά). Η δεκάλεπτη περίπου σκηνή της καταστροφής είναι τόσο πολύ έντονη και αληθοφανής, που εκτός ότι σου σφίγγει την καρδιά, επισκιάζει και όλη την υπόλοιπη ταινία. Η μανία της φύσης, που είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής της ταινίας στο πρώτο ημίωρο είναι πραγματικά ανελέητη. Τα ανθρώπινα σώματα γίνονται έρμαιο ποικίλων επιθέσεων κάτω από το νερό (ρεύματα, κλαδιά, άλλα αντικείμενα) και η αδυναμία της ανθρώπινης ύπαρξης μπροστά σε μια τέτοια απειλή πραγματικά σοκάρει.

Δυστυχώς όμως μετά από αυτή την εντυπωσιακή εισαγωγή, η ταινία μπαίνει στον αυτόματο πιλότο. Η αναζήτηση των μελών της οικογένειας, το χάος που επικρατεί στα νοσοκομεία και η τελική σκηνή της επανένωσης μέσα από μια σειρά φωσκολικών συμπτώσεων κινηματογραφούνται εντελώς επιφανειακά, ενώ οι συναισθηματικοί εκβιασμοί δίνουν και παίρνουν. Δεν αμφιβάλλει κανείς βέβαια, ότι σε μια τέτοια ιστορία το δάκρυ ρέει αβίαστα. Λείπει όμως -ηθελημένα ή μη- μια βαθύτερη ματιά στα γεγονότα και τις επιπτώσεις τους, μια ίσως πιο φιλοσοφική-υπαρξιακή προσέγγιση τους σε σχέση με το δίπολο άνθρωπος-φύση, που θα απογείωνε την ταινία. Τουλάχιστον περίεργη επίσης, είναι η σχεδόν παντελής απουσία των Ταϊλανδών από το σκηνικό της καταστροφής, λες και το τσουνάμι αφορούσε μόνο τους ξένους τουρίστες...

Ο Bayona από ένα σημείο και μετά πνίγεται στα δάκρυα των -εξαιρετικών- πρωταγωνιστών του (πολύ καλοί οι Ewan McGregor και Naomi Watts, εξαιρετικά και τα τρία παιδάκια της οικογένειας και ειδικά ο Tom Holland-Λούκας σε έναν φυσικά πιο αβανταδόρικο ρόλο).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Δημιουργεί προσδοκίες στο πρώτο μισάωρο με την εκπληκτική κινηματογράφηση του τσουνάμι, που σταδιακά εξανεμίζονται με τη συμβατική εξέλιξη και τον αφόρητο συναισθηματικό εκβιασμό του θεατή.

5,5/10