54ο ΦΚΘ, Μέρα 6η: Μια Ζωή σε Ακινησία

Bluebird/Γαλάζιο Πουλί

2013/USA, Sweden/90min/Σκηνοθεσία: Lance Edmands/Σενάριο: Lance Edmands/Παίζουν: Amy Morton, John Slattery, Louisa Krause, Emily Meade, Margo Martindale, Adam Driver

Στην πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Lance Edmands που συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, η ξαφνική εμφάνιση ενός μικρού πουλιού σε μια απομονωμένη πόλη του Μέιν των ΗΠΑ, αναστατώνει και ανατρέπει τις ζωές μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, που μέχρι εκείνη τη στιγμή κυλούσαν μέσα σε μια μουντή και άχρωμη καθημερινότητα. Όταν η Λέσλι, η επί 12 χρόνια οδηγός του σχολικού λεωφορείου της πόλης, κάνει τον καθημερινό έλεγχο πριν κλειδώσει το λεωφορείο στο τέλος της βάρδιας της, η προσοχή της αποσπάται από την παρουσία ενός μικρού πουλιού μέσα στο λεωφορείο, ένα γεγονός έξω από τα συνηθισμένα -αφού βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα- με αποτέλεσμα να μην προσέξει, ότι ένα από τα παιδάκια που μετέφερε έχει μείνει κοιμισμένο σε κάποιο κάθισμα. Το άλλο πρωί η Λέσλι έντρομη ανακαλύπτει το παιδί,  που μεταφέρεται παγωμένο με βαριά υποθερμία στο νοσοκομείο, με τις πιθανότητες για την επιβίωση του να είναι μοιρασμένες. Όμως η Λέσλι δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για το τραγικό συμβάν. Η Μάρλα, η μητέρα του παιδιού και υπάλληλος στο τοπικό εστιατόριο, ξέχασε ότι ήταν η σειρά της να παραλάβει το παιδί από τη στάση του λεωφορείου, αφού κοιμόταν, βαριά μεθυσμένη και εγκλωβισμένη μέσα στα προσωπικά της αδιέξοδα, ενώ η γιαγιά του παιδιού με την οποία περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, θεωρώντας ότι θα το παραλάβει η μητέρα του δεν ανησύχησε για την απουσία του. Ταυτόχρονα παρακολουθούμε τις επιπτώσεις του γεγονότος στη ζωή του Ρίτσαρντ, συζύγου της Λέσλι, που κι αυτός τον τελευταίο καιρό παραμελούσε την οικογένεια του κάτω από το βάρος της πιθανής απώλειας της δουλειάς του και μιας ανεκπλήρωτης εξωσυζυγικής σχέσης, αλλά και της Πόλα, της νεαρής κόρης του ζευγαριού, που προσπαθεί ανεπιτυχώς να ξεφύγει από τα στενά όρια της μικρής κοινωνίας όπου ζει.

Ο Edmands χρησιμοποιεί το τυχαίο, αλλά ταυτόχρονα συμβολικό γεγονός της εμφάνισης του γαλάζιου πουλιού, σαν αφορμή  για να αποδομήσει σταδιακά τις παγωμένες ζωές των ηρώων του. Με αργό, υποβλητικό ρυθμό, επηρεασμένο θα έλεγε κανείς από το βαρύ χειμώνα, με υπέροχη φωτογραφία και αποσπώντας αξιομνημόνευτες ερμηνείες απ’ όλους τους ηθοποιούς του, κινηματογραφεί μια κοινωνία που βρίσκεται σε διαρκή ακινησία και τα μέλη της νιώθουν φυλακισμένα μέσα στην απεραντοσύνη της λευκής φύσης που τα περιβάλλει. Σε όλη την ταινία κυριαρχεί ένα αίσθημα ματαίωσης και ανεκπλήρωτου: η  παλιά γενιά συμβιβασμένη και απαθής, ξέρει ότι η ζωή θα κυλήσει έτσι μέχρι το τέλος της, ενώ οι νέοι άνθρωποι προσπαθούν αδέξια να ξεφύγουν αναζητώντας μια ελπίδα για το μέλλον, κάνοντας επιπόλαιες επιλογές μέσα στον πανικό τους που φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο. Όπως τα μηχανήματα της εταιρίας που εργάζεται ο Ρίτσαρντ κόβουν τα δέντρα που περιβάλλουν την πόλη, έτσι αποσυντίθενται και τεμαχίζονται μπροστά στα μάτια μας και οι ζωές των ηρώων της ταινίας. Η κρίση οικονομική, αλλά κυρίως ηθική είναι κι εδώ παρούσα. Κι όμως, από ένα τραγικό γεγονός που συμβαίνει σχεδόν μεταφυσικά, ξεπηδά μια ελάχιστη σπίθα ανθρωπισμού και αισιοδοξίας. Είναι αυτή αρκετή για να βάλει τη ζωή σε νέα τροχιά; Σε μια ταινία που στο τέλος της πολλά από τα ερωτήματα που θέτει παραμένουν αναπάντητα, ο Edmands μας αφήνει ελεύθερους να βγάλουμε τα συμπεράσματα μας, κάνοντας ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο, που αξίζει της προσοχής της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ.

7/10